Анатолій Балуценка
4091 СОНЕЙКА
I ПРЫГАЖОСЦЬ
Добра, калi сонейка высока,
Ветрык спiць,
не гойдае галiн,
Прыгажосць адзначыць здатна вока
I прыроды дзiўнай, i жанчын.
Як на захад сонейка збягае,
Вецер дзьме, ў
душу прыносiць злосць,
I пачуццяў ўжо не выклiкае
Нават прыгажунi
прыгажосць.
15.08.2000
4374 РЫСЫ
НЯБАЧНАГА
Не бачна думка, нiбы электрон,
Яна быць можа
цяжкай, нават вогкай,
Малой, або вялiкай,
быццам слон,
Цi, як пушынка, радаснай i лёгкай.
Не бачны i
пачуццi у душы,
Але яны падчас
магутней сталi,
Як люстраная гладзь вады ў
цiшы,
Цi грозна уздымаюцца,
як хвалi.
24.10.2000
4529 АКIЯН ПАЧУЦЦЯЎ
Пачуццяў ў душы
больш, чым акiян,
Як ў жнiўнi каласоў на жытнiм полi,
Любоўны пачынаецца раман,
Пачуццi прачынаюцца паволi.
I рэўнасць кране сэрца, i туга,
Трывога, цяжкi
сум i хваляванне,
Нясе пачуццяў столькi, як мага,
Заўжды з сабою
палкае каханне.
13.11.2000
4608 КУБАК
ВЕРЫ
Нiбы цуд, развiвалiсь
падзеi,
Мроi ў нетры
мяне завялi,
Каб не страцiць
апошняй надзеi,
Лепей кропку не ставiць над i.
Але стаўлю яе я таропка,
Бо нястрымны бяжыць хутка час,
Ў кубку веры арошняя кропка
Недавер'ем становiцца
ўраз.
21.11.2000
4678 НЯНАВIСЦЬ I ЛЮБОЎ
Душа спакою для сябе шукае,
Не хоча мець
пакут ад перуноў,
Нянавiсць хай пяшчотная спаткае,
Чым грубая i жорсткая любоў.
Ад жорскасцi
нянавiсць узнiкае,
Яе як паўтараюць зноў i зноў,
Але ў душы
заўсёды нараджае
Пяшчота толькi
палкую любоў.
30.11.2000
4747 ПОПЕЛ
ПАЧУЦЦЯ
Наперадзе халодная зiма,
Вятры, снягi
i жудасныя сцюжы,
Але прытулку добрага няма,
I церпяць крыўду стомленыя душы.
Зруйнуецца каханне, i мароз
Душу скуе няўмольна ланцугамi,
Нiбы iльдзiнкi, стануць кроплi слёз,
Пачуцця попел занясе снягамi.
10.12.2000
4829 ЖАНОЧЫЯ
ШЛЯХI
Як выбраць шлях i вызначыць напрамак,
Каб стрэлась магiстральная шаша?
Прынамсi, каб ён
быў хаця б без ямак,
Пакуты каб не зведала
душа.
Ды компаса няма з магнiтнай
стрэлкай,
Тужлiвыя жаночыя шляхi,
Здавалась, рэчка гора будзе мелкай,
Яна ж бяжыць паўнюткая тугi.
30.12.2000
Апошні
верш тэмы Home Page Змест