Анатолій Балуценка
6163
МАГЧЫМАСЦI
Словы здатны мёд ў душу пакласцi
Або ўзвесцi мiж людзьмi магутны мур.
6184
АБАЧЛIВАСЦЬ
Ў рачулку з глейкiм дном лепш не заходзiць:
Абавязкова пойдзе каламуць.
6197
ЛЕПШ
Лепш на замку трымаць язык,
Чым сеяць iм насенне крыўды.
6221
НЕ ЗАЎЖДЫ РАМАН
Знаёмства – непрачытаны раман,
Пачнеш чытаць, i выявiцца драма.
6227
СВАЕ
Змяя змяю нiколi не чапае,
Бо кожная атруты досыць мае.
6277
ДАПАМОГА
Ад спёкi вельмi шмат травы
Адзiнае ў цянi схавае дрэва.
6317
УПЭЎНЕНАСЦЬ
Калi абутак адмысловы,
Ступiць не страшна на змяю.
6320
ШКОДА АД МАЛОГА
Хоць лыжка дзёгцю ў бочцы мёду,
Ды шмат агiды i смуроду.
6323
ДАСТАТКОВАСЦЬ
І вечны лёд збяжыць вадою,
Як атрымае шмат цяпла.
6330
СЛОДЫЧ
Сэрца ад пяшчоты слодыч адчувае,
Скончыцца цукерка, што яго чакае?
6354
РАЎНАВАГА
Таму кацiцца здатна кола,
Што спiцы роўныя усе.
6379
МАГУТНАСЦЬ СЛОВА
Адно прыветлiвае слова
Змянiць у змозе ўсё жыццё.
6380
РОЗНЫ МЕНТАЛIТЭТ
Аб чым бярозе хочацца шумець,
Не ў стане дуб магутны зразумець.
6389
ДАСТАТКОВАСЦЬ
I камень кроплямi заплача,
Калi праз меру награваць.
6398
НЕБЯСПЕЧНАЯ МЯЖА
Не металiчны нерв, на жаль,
I ў струнах лопаецца сталь.
6407
ПЯШЧОТНАСЦЬ АДНОСIН
Касцёр пагас. Каб разгарэлiсь галавешкi,
Патрэбен вецер, а не дождж.
6422
СПАГАДА
Калi знiшчае лёс суровы,
Пяшчотныя па густу словы.
6429
БАРАЦЬБА
Хаця цудоўна зоркi ззяюць,
Iх гасiць сонейка святло.
6442
НЕБЯСПЕКА
Паветраны прыгожы шарык,
Калючкi знiшчылi яго.
6458
ВЫВАД
Калi баiцца чалавек,
То ёсць чаго яму баяцца.
6460
НАВУКА ЖЫЦЦЯ
Ненадзейны сябар небяспечны,
Ён – як лодка з вельмi слабым дном.
6514
АБ'ЯДНАННЕ
Хоць невялiкая рачулка,
Ды амаль разам берагi.
6515
РАЗ'ЯДНАННЕ
Агульная плынь у шырокай ракi,
Ды розныя вельмi яе берагi.
6520
САПРАЎДНАСЦЬ
Сяброў шукаюць моцных i багатых,
Няма з кiм кволым або бедным сябраваць.
6534
ПЛАТА ЗА ТУРБОТУ
Каб пiць чысцюткую ваду,
Патрэбна даглядаць крынiцу.
6542
АСЦЯРОЖНАСЦЬ
I добрая сабака мае iклы,
Не трэба ёй занадта давяраць.
6565
РАЗБУРАНАЕ АДЗIНСТВА
Два берагi прыгожых мае рэчка,
Як плынь, адзiнства раздзяляе спрэчка.
6573
ЦЯЖКАСЦI АДНОСIН
Напятыя, як шкура барабана,
Не могуць нервы, нiбы скрыпка, пець.
6578
ПАГРОЗА
Калi дажджы iдуць праз меру,
Паводка можа пагражаць.
6583 БЕЗВЫХАДНАСЦЬ
Як збродлiвы занадта кот,
Яму даруюць i махлярства.
6603
ЦЯЖКIЯ СТРАТЫ
З каханым спрэчка – як нажы,
Што крояць лепшы скарб душы.
6605
ЦЯЖКАСЦI
Ў адносiнах бязрадасная слота
Душу ператварае у балота.
6637
АНТЫПОДЫ
Як брытва, вострая каса,
Але ў траве схаваўся камень.
6650
РАШУЧЫЯ ЗМЕНЫ
Смурод працяглага застою
Толькi свежы вецер разнясе.
6666
МЁД ЦI АТРУТА?
Адносiны даюць багата бруду:
Нам пiць бы мёд, мы ж часам пьем атруту.
6668
БЫЦЬ ВЫШЭЙ
Не трэба трымаць крыўды на свiнню:
Ў яе заўсёды недахоп культуры.
6679
ЛАГОДНАЯ РАЎНАВАГА
Заўсёды клiнам выбiваюць клiн,
Лепш без клiноў пяшчоту мець i згоду.
6686
ВАРОЖАЯ IСЦIНА
Люстэрка вiнавацiць звыклi,
Бо яно праўдзiвае заўжды.
6687
ПРАВА НА АБАРОНУ
Як вiнавацiць за укус змяю,
Калi ёй моцна хвост прыцiснеш ботам?
6739
ПРАЎДА ЖЫЦЦЯ
Заўжды iснуюць антыподы,
Таму шмат спрэчак, мала згоды.
6834
УЗАЕМНАСЦЬ
Хаця пчала i забярэ нектар,
Яго карысна аддаваць для кветкi.
6844
ПАКОРНАСЦЬ I АДВАГА
Кладзецца у пракос трава,
Але з касой не згодны камень.
6845
У МЕРУ
I лес ад ветру зашумiць,
Яму ласкавы ветрык да спадобы.
6853
НЯСТРЫМНАЯ СIЛА
I моцны дуб у два абхваты
Не устаiць перад пiлой.
6856
ВАБНЫ ЧАС
Iскрыцца, нiбы сонейка, раса,
Ды цуд згасае, як нацягнуць хмары.
6863
УЛАСНЫ ВЫБАР
Што лепш: ратуючы падман
Цi праўда з горкiх цяжкiх ран?
6874
БЕЗДАПАМОЖНАСЦЬ
Калi iдзе шалёны лiвень,
Не дапаможа парасон.
6889
АБЫСЦI БОКАМ
Змяя не джалiць без прычыны,
Не трэба ёй даваць падстаў.
6890
ЖОРСТКАСЦЬ I ЛАГОДНАСЦЬ
I ў мароз здараецца адлiга,
Толькi на кроткi вельмi час.
6915
НЕПАМЕТНАЕ МIНУЛАЕ
Калi наступiш на мазоль,
Ўсю дабрыню знiшчае боль.
6931
ДАСТАТКОВАСЦЬ
Не трэба цяжкi камень, каб ударыць,
Засыпле вочы дробненькi пясок.
6939
МОЦНЫХ НЕ ЧАПАЮЦЬ
Безабаронная трава,
Атрутай джалiць крапiва.
6980
МОЦНЫ БАРАЦЬБIТ
Засумаваў па дзейнасцi шчупак:
Карась падрос i перастаў баяцца.
6984
ДАБРЫНЯ
Ад добрых слоў – мужней мужчына,
Жанчына – значна прыгажэй.
Апошні верш тэмы Home Page Змест