Анатолій Балуценка
6001
ЖЫЦЬ СУЧАСНЫМ
Не трэба горка плакаць аб мiнулым,
Лепш цалавацца горача цяпер.
6003
СПЯШАЦЦА
Пазнаць больш трэба i зрабiць,
Пакуль з iмпэтам сэрца б'ецца.
6006
МЕЦЬ ВЫЙСЦЕ
Не трэба заганяць у кут сябе,
За саламiнку каб пасля хапацца.
6007
ПРЫЗНАЦЬ ВIНУ
Галоў меч вiнаватых не сячэ,
Таму баяцца не патрэбна зброi.
6008
ДАКЛАДНА ВЕДАЦЬ
Заходзiць небяспечна у ваду,
Бо можа апынуцца дно дрыгвою.
6015
ГЛЯДЗЕЦЬ У КОРАНЬ
За цудоўны яблык залацiсты
Падзяка шчырая не бачным караням.
6016
НЕЗАСЛУЖАНАЯ СЛАВА
Як люстэрка, можа быць гладзь славы,
Ды яе знiшчае ветрык малы.
6021
ТРЭБА ПРАЦЯГ
Паставiць кропку немагчыма,
Як сказ не скончаны яшчэ.
6031
ВЕДАЦЬ ЗМЕСТ
Эпiлог можна ў кнiзе прачытаць,
Але i зместу прапускаць не варта.
6032
САЛОДКIЯ ЦЯЖКАСЦI
Пад'ёмнiк на вяршыню завязе,
Ды пешкi пакарыць яе прывабна.
6037
ВЫНIК НЕАБАЧЛIВАСЦI
Здалёк здавалася шаўковаю трава,
Але у ёй схавалася каменне.
6038
ПАДМАННЫ ВЫГЛЯД
Аднолькава заўжды люстэка вод:
Цi мелiна ляжыць пад iм, цi бездань.
6042
САПРАЎДНАСЦЬ У КАРЭННЯХ
Не зведаеш, цi добры баравiк,
Пакуль яшчэ не бачна зрэзу корню.
6068
ВЫДАТКI ВЫШЫНI
Заўжды сам камень коцiцца з гары,
А на гару яго занесцi трэба.
6069
ТРЫМАЦЬ НАЯЎНАЕ
Што маеш, лепей трэба зберагаць,
Бо страцiш – будзеш жабраком адвечным.
6070
НАДЗЕЙНАЯ АПОРА
Як пад нагамi вельмi моцны дол,
То можна часам паглядзець ў нябёсы.
6071
КАБ ПАЧУЦЬ
Журчыць у цiшу i маленечкi ручай,
У буру нават гучны спеў не чутны.
6085
РОЗНЫЯ ГУСТЫ
Мiлей бярэзiнка з лiстотай залатою
Або вечназялёная сасна?
6104
ПРЫГАЖОСЦЬ I КАРЫСНАСЦЬ
Бягуць аблокi – як карцiнкi,
Ды толькi хмара дасць дажджу.
6110
ДАЛЁКАЯ ПРЫГАЖОСЦЬ
Здалёк i вогнiшча – як казка,
Ды дакрануцца нельга да агню.
6112
ВАБНЫ СПАКОЙ
Прыемней плысцi па спакойнай плынi,
Бяда прыйдзе, калi закруцiць вiр.
6113
ЦЯЖКI ПАЧАТАК
Заўсёды цяжкi толькi першы крок,
Пасля з слядоў i сцежка пракладзецца.
6115
СТРАЧАНАЕ
Калi адрэзаная скiба,
Нiяк не здатны бохан цэлым стаць.
6126
КЕПСКI ВЫНIК
Калi стары занадта слабы конь,
Зусiм не вiнаватая дарога.
6127
ЗМЕНА СУТНАСЦI
I цень быць можа да спадобы,
Як спёка не дае дыхнуць.
6130
МУДРАСЦЬ
Лепш прамаўчаць, як гаўкае сабака,
Каб iншыя не падымалi гвалт.
6140
УЗАЕМАСУВЯЗЬ
Як стогне лес – не мёд i полю,
Хай лепей сцiшацца вятры.
6141
ПРЫЕМНАЕ
Як вабiць водар лiпавай прысады,
Хоць робiш круг, ёй хоча прайсцiсь.
6143
ПЕРАСЫЧАНАСЦЬ
I любае абрыдлым можа стаць,
Як спажываць яго ўвесь час праз меру.
6146
ПАВАГА IНШЫХ
Не трэба каламуцiць ручая:
Нiжэй па плынi хтосьцi мае смагу.
6150
ПРАДВЫЗНАЧЭННЕ
Прырода вымагае пэўных дзей,
I падмануць яе нiколi немагчыма.
6156
ВIДАВОЧНЫ ВЫНIК
Як назбiралась шмат страшэнных хмар,
Абавязкова будзе навальнiца.
6161
ЗАЛОГ КАНЦА
Хай зроблены пакуль што першы крок,
Але калiсьцi скончыцца дарога.
6177
ДАЛЕЙ – ГОРАЙ
Калi разбеглiся шляхi,
Час павялiчвае адлегласць памiж iмi.
6178
ЧЫСТЫ БРУД
Занадта брудна можна наслядзiць
I вельмi чыстымi нагамi.
6179
ПЕРАЎВАСАБЛЕННЕ
Як вугаль, чорная зямля,
Ды родзiць хлеб, падобна снегу, белы.
6180
ХУТКАБЕЖНАСЦЬ
Краса падобна кветцы ружы:
Падорыць радасць – знiкне назаўжды.
6181
НАТХНЕННЕ
I цяжкая дарога будзе лёгкай,
Як побач чутны пошчак салаўя.
6185
МIРАЖ
Iмкненне генералам стаць – пустое,
Не трэба столькi генералаў, як салдат.
6193
ВЫНIК
Устойлiвы заўсёды стан,
Калi надзейная апора.
6195
НА ВЫБАР
Мо, лепш ружовы мець падман,
Чым надта чорную сапраўднасць?
6202
ЛЕПШ МЯККАСЦЬ
Прыемна крочыць па траве,
Бо жорстка пад нагамi на асфальце.
6211
ГАЛОЎНАЕ
Ручай вясновы хоць вялiкi,
Ды знiкне, бо вытока не прыдбаў.
6212
ВЯСНОВАЯ ПАМЫЛКА
I цёрн цвiце падобна слiве,
Ды вельмi даўкi смак пладоў.
6213
РОЗНЫЯ ШЛЯХI
Трывожны ўзнёслы шлях наперад,
Спакойны i засмучаны – назад.
6216
СIЛА НА СIЛУ
Калi нагрэеш дастаткова,
Падатлiвай становiцца i сталь.
6219
СКАРЫСТАЦЬ ШАНЦ
Пакуль бяжыць ручай вясновы,
Патрэбна чэрпаць ў iм ваду.
6223
УЗАЕМАСУВЯЗЬ
Капаць глыбока трэба студню,
Каб была чыстаю вада.
6232
ПРОЦIЛЕГЛАСЦI ЗМЫКАЮЦЦА
Мець хочацца што-небудзь, як няма,
Калi праз меру ёсць, то зноў нядобра.
6334
НЕПРАЎДЗIВАСЦЬ
Прыгожым мыльны быў пузыр,
Ды нельга да яго крануцца.
6236
АБМЕЖАВАНАСЦЬ
Ключ быў на iншыя падобны,
Ды адчыняў адзiн замок.
6245
КАШТОЎНАСЦЬ
Што цяжэй ўсяго ў жыццi даецца,
Значна болей цэнiцца заўжды.
6254
ПУСТОЕ СПАДЗЯВАННЕ
Калi таптаная дарога,
На ёй не вырастуць грыбы.
6258
МУДРЫ ПАДЫХОД
Хай побач няма мора цi ракi,
Ўсё роўна трэба плаваць навучыцца.
6259
СВАБОДА ПРЫЙДЗЕ
Якой бы не была свякруха,
Яна на шмат гадоў старэй.
6269
ЗАКАНАМЕРНАСЦЬ
Калi навокал жвава ходзяць хмары,
Шукаць прытулак трэба ад дажджу.
6271
ВЫМУШАНАСЦЬ
Як есцi хочацца даўно,
I жытнi хлеб не горай, чым пшанiчны.
6275
ДАКЛАДНЫ РАЗЛIК
Не след далёка заплываць,
Як на зваротны шлях не хопiць сiлы.
6276
ПЛАНКА ГОДНАСЦI
Як першы раз табе заплацяць,
Такая i твая цана.
6280
КАНЧАТКОВЫ ВЫНIК
Не кветкi, а саспелыя плады
Смак iсны выявяць заўжды.
6281
ПУСТАСЛОЎЕ
Агонь гарыць не ад прыгожых слоў,
Але шугае, як падкiнуць дроў.
6285
НЕ ЎТАIЦЬ
Калi хадзiць на дыбачках заўжды,
Ўсё роўна пакiдаюцца сляды.
6288
НЕ ПА ЗУБАХ
Цудоўны яблык ў вершалiне,
Але не дацягнуцца да яго.
6291
ВЫМУШАНАСЦЬ
Хай нават цёплая вада,
Ды ўтаймаваць ёй можна смагу.
6292
СТАЛЫ СПАКОЙ
Спакой ва ўсiм лепш мець заўжды,
Ад хвалявання – шмат бяды.
6296
НЕЖАДАНЫ ДАДАТАК
Нiхто не марыць аб калючках,
Iх ружа прынясе з сабой.
6298
СТАЛАЕ НАТХНЕННЕ
Нiколi не сканчаецца дарога,
Як хобi – хуткая хада.
6302
ЛЕПШ ПАВОЛI
Як будзе надта ўзлёт круты,
Магчыма з штопару не выйсцi.
6303
ПРАДБАЧЛIВАСЦЬ
Няхай вядзе цудоўны шлях наперад,
Быць трэба пільным, каб не трапіць ў нерат.
6308
ЖАДАНАЯ ЦЕМРА
Ноч цемрай прыкрывае вады,
Таму для многiх люба ноч.
6314
НЕЧАКАНАСЦЬ
Здараецца, што добрыя шляхi
Ў мясцiны кепскiя прыводзяць.
6315
СПАДЧЫННАСЦЬ
Калючы цёрн нiяк не ў змозе
Красуню слiву нарадзiць.
6327
КАРЫСНАСЦЬ РУХУ
Дзе плынь бяжыць,
Не будзе тванi.
6332
ГРУНТОЎНАСЦЬ
Лепей раз пракласцi кладку,
Чым заўжды шукаць абход.
6334
НЕАБХОДНАСЦЬ
Як вельмi моцна мучыць смага,
З балота будзеш пiць ваду.
6337
СКАРАСПЕЛАСЦЬ
Як яблык унутры грызе чарвяк,
То ён заўжды саспець хутчэй iмкнецца.
6339
ПЕРААЦЭНКА
Вачыма хутка робiцца усё,
Так жвава працаваць не ў стане рукi.
6343
ПРЫЕМНЫЯ ЦЯЖКАСЦI
Заўжды не вельмi лёгкi выбар,
Ды горш, як выбару няма.
6349
РОЗНЫ ГУСТ
Кагосьцi вабiць хлеба луста,
А зайца – морква i капуста.
6351
СПАЗНЕННЕ
Калi шугае полымя пажару,
Агонь ужо вадою не залiць.
6355
АДНОСНАСЦЬ
Гара высокая заўжды,
Як назiраць яе з далiны.
6356
СЛАБАСЦЬ МОЦНЫХ
I дубу цяжка утрымацца,
Калi вада падмые каранi.
6357
ВАБНАСЦЬ
Калi жардзiну выбiраюць,
Крывое дрэва не ссякуць.
6359
ПРАДБАЧЛIВАСЦЬ
Заўжды паснедаць лепей зранку,
Бо познiм можа быць абед.
6366
ПАДМАНЛIВАСЦЬ
Хоць свецiць сонейка ласкава,
Але у змозе абпячы.
6367
ЗДАВОЛЕНАСЦЬ МАЛЫМ
Калi навокал толькi цемра,
То як дарунак – i адзiн прамень.
6369
НЯСТРЫМАНАСЦЬ
Маланка быць не можа таямнiцай:
Абавязкова выдасць гром.
6370
ВЫМУШАНАСЦЬ
Заўжды абставiны мацней,
Яны – як рэчышча для плынi.
6372
ВЫДАТКI СПАКОЮ
Хоць цiша i дае спакой заўсёды,
Але напяць не здатна ветразi.
6373
ФАТАЛЬНАЯ ПАМЫЛКА
Адзiн не ў тым напрмку крок
Дае на ўсё жыццё урок.
6375
ДВАIСТАСЦЬ
Не толькi вабiць лес красой,
А нетрамi упарта страшыць.
6376
ЗАЛЕЖНАСЦЬ
Не будзе крышталёвай плынь,
Калi выток яе ў балоце.
6377
ЗАЛАТАЯ КРЫНIЦА
Зямля, як вугаль, чорная заўжды,
А колас нараджае залаты.
6378
НЕ СТРАЧАЦЬ ПIЛЬНАСЦЬ
Імгнення хопіць, каб упасцi,
А падымацца трэба доўгі час.
6382
СЛУШНЫ ВЫБАР
Хай зрэжа лепей любая пiла,
Бо горай будзе, як ссячэ сякера.
6384
РЭАЛЬНАСЦЬ
Усiм прыемней водар ружы,
Ды хтосьцi нюхае палын.
6387
БЕССЭНСОЎНАСЦЬ
Калi знiшчае сiлы барацьба,
То пiррава чакае перамога.
6390
ЗМЕНЫ
Праз час цудоўная уцеха
Ў душы гучыць, як ў лесе рэха.
6397
ТАКАЯ IСНАСЦЬ
Вярблюд зусiм не вiнаваты,
Што нарадзiўся ён гарбаты.
6406
ЗБЕРАГАЦЬ ЛЮБАЕ
Ключа няма – не да чаго замок,
Таму страчаць не трэба любы ключык.
6410
ГАТОЎНАСЦЬ
Калi не разгуляўся апетыт,
Сядаць за стол абедзены не трэба.
6412
ПРЫКМЕТА
Адной гара нiколi не бывае:
За ёй заўсёды цягнецца ланцуг.
6418
ЦАНА ЖАРТАЎ
Падчас зусiм пустыя жарты
Болей глыбокiх думак варты.
6423
СВОЕЧАСОВАСЦЬ
Заўжды патрэбна смажыць рыбу,
Пакуль што свежая яна.
6424
ДВА БАКI МЕДАЛЯ
Штыль вабiць цiшынёй цудоўнай,
Ды абвiсаюць ветразi.
6430
ГЛЯДЗЕЦЬ У КОРАНЬ
Хоць добра працавала барана,
Аддаць галоўны гонар трэба плугу.
6436
ЗАЛЕЖНАСЦЬ
Шчадроты каб не дала неба,
То ссохла б поўнасцю зямля.
6443
АДПАВЕДНАСЦЬ
Як пара запрагаецца у воз,
Адзін яго не ў змозе нават зрушыць.
6470
ВУЧЫЦЬ ЧАС
Калi сканчаецца урок,
Яшчэ не будзе поўных ведаў.
6471
ЦЯЖКI ПОШУК
Ва ўсiм ёсць зерне залатое,
Ды толькi як яго знайсцi?
6472
ДОБРЫ ПАДМУРАК
Каб стала нiва залатой,
Абавязкова трэба гной.
6493
ВАЖКАЯ ПРЫЧЫНА
Дуб упадзе, як пад касой трава,
Як абсячы яму карэнне.
6505
ЛЕПШЫ ВЫБАР
Не заўжды па густу перамога,
Часам вабiць у палон дарога.
6506
АДНАВЕКТАРНАСЦЬ
Калi глядзець упарта ў корань,
Не бачна шатаў прыгажосць.
6516
У ЧАС
Як не сабраць духмяныя сунiцы,
Яны згнiюць сярод iглiцы.
6519
ПЭЎНА
Цi можна крочыць ў правiльным напрамку,
Як з iншымi шагаеш не ў нагу?
6531
АШУКАНСТВА
Вады прыхаваць магчыма
Толькi на кароткi час.
6536
АДПАВЕДНАСЦЬ
Не толькi рай, iснуе пекла,
Таму павiнны быць грахi.
6541
АСНОВА
Хоць безлiч кветак, шмат нектару,
Ды толькi пчолы створаць мёд.
6543
ЗМЕНЫ
Ласкавае маленькае цяля,
Але з яго бык вырастае грозны.
6550
ПРЫЕМНАЯ РАЗНАСТАЙНАСЦЬ
Хоць сагравацца хораша цяплом,
Ды робяць фортачкi для свежага паветра.
6563
СХАВАНАЯ СУТНАСЦЬ
Пад фарбай iснасцi не бачна,
Стаць значным здатна, што нязначна.
6571
СТАРАЯ КАЛЯIНА
Калi знаёмая мясцовасць,
Без компаса не заблукаць.
6579
ПАДМАННАСЦЬ
Шырокай можа быць, як мора, плынь,
Ды глыбiня ў ёй – курам па калена.
6580
СПАДЧЫННАСЦЬ
Элiтнае калi спiлуюць дрэва,
Магутны застаецца пень.
6585
УПЛЫЎ СТАНУ
Калi няшчадна палiць сонца,
Крынiчнай стане i балотная вада.
6587
УЗАЕМАСУВЯЗЬ
Як робiш справу пад прымусам,
Непаслухмяная рука.
6588
НЕПАЗБЕЖНЫЯ ВАДЫ
I у вялiкай прызнанай ракi
Плынь часам разразаюць астраўкi.
6596
ШЧОДРАЯ РУКА
Даваць заўсёды лепей, чым прасiць,
Таму, як змога ёсць, заўжды давайце.
6598
ЧАС ЛЕЧЫЦЬ
I бiтая занадта сцежка
Травою здатна зарасцi.
6604
ВАБНАЯ СЦIПЛАСЦЬ
Часам лепей месячная ноч,
Чым дажджлiвы цёмны дзень пахмурны.
6606
ДАНАСЦЬ
Як ранак мудрасцi не даў,
Вячэрняю парой не дачакацца.
6608
ПАДМАННЫ ВЫГЛЯД
Хоць шэры i маленькi салавей,
Але спявае значна лепш, чым певень.
6612
ПЕРАБОР
Калi салодкага занадта,
То вельмi горкiм будзе смак.
6621
ВАБНАЯ ЛIСЛIВАСЦЬ
Стаў важаком магутны леў,
Iмкнуўся чуць асанны спеў.
6628
НЕСУМЯШЧАЛЬНАСЦЬ
Знаходiць нельга з дурнем скарб:
У вынiку багата страцiш.
6631
СКАРЫСТАЦЦА ДАРАМ
Калi даны прыродай крылы,
То трэба к сонейку лятаць.
6633
СЛУШНЫ ВЫБАР
Без ветру не след ставiць ветразi,
Упарта трэба налягаць на вёслы.
6636
ДАКЛАДНЫ ПАДЫХОД
Бездапаможны грубасць або сiла,
Вядзе пяшчота шляхам перамог.
6639
ПА МАГЧЫМАСЦI
Зiмой пайсцi не здатны вабны дождж,
Таму заўсёды хмары сыплюць снегам.
6643
НЕ МIТУСIЦЦА
Калi пачаўся моцны лiвень,
Намокнеш, бегчы цi стаяць.
6648
ВАБНЫ КIРУНАК
Не замiнаў каб вецер руху,
Старацца трэба, каб напяў ветразь.
6651
АДНОСНАСЦЬ
Гара заўжды малой здаецца,
Як ззаду да вяршынi шлях.
6653
ТОЛЬКI АДЗIНСТВА
Калi матыў падобны плеснi,
З прыгожых слоў не будзе песнi.
6660
УМЕННЕ СЛУХАЦЬ
Ў любой размове лепшая украса –
Кароткая, як хвост у зайца, фраза.
6667
РОЗНЫЯ ЯКАСЦI
Спаталiць вада у змозе смагу,
I яна ж у стане утапiць.
6669
СПАРЫШЫ
Спрачалiся сякера i пiла,
Хто лепш, але яны абое – каты.
6680
ВЫПРАБАВАННЕ
Хоць бура робiць безлiч шкоды,
Ды ўрокi якасцi дае.
6684
ПАГАНЫ ЎПЛЫЎ
Зiхацiць на сонцы аблачына,
Ды яна чарнее сярод хмар.
6688
РАШУЧАСЦЬ
Змяя не частавала каб атрутай,
Ёй трэба наступаць на галаву.
6692
АПТЫЧНЫ ПАДМАН
Часам нельга давяраць вачам,
Бо нават бачнае не бачна.
6693
РАЗНАСТАЙНЫЯ МАГЧЫМАСЦI
Агонь сагрэе, зварыць ежу,
Ды спапялiць ўсё здатны ўшчэнт.
6695
ЦУДОЎНАЕ АДЗIНСТВА
Як страчаны маленькi ключ,
Замок вялiкi без патрэбы.
6701
СЛУШНАЯ ЎМОВА
Хаця iдзеш iмклiва ўперад,
Назад патрэбна добра помніць шлях.
6703
ПАМЫЛКОВАЕ ЎРАЖАННЕ
Здавалась: рэчка па калена,
Ды пад вадою безлiч ям.
6704
СТРАТА РЭАЛЬНАСЦI
Калi салодкага празмерна,
Гарчынкай аддае яно.
6705
ДУРАСЦЬ
Не утрымаць запрудай плынь:
Вада падымецца да краю.
6706
ПРАДБАЧЛIВАСЦЬ
Падняцца на гару – паўсправы,
А як з яе пасля сысцi?
6710
ПРАФАНАЦЫЯ
Саням калёсы дакаралi,
Што iм патрэбна колы мець.
6712
БЯСПЕКА
Прыемна хутка набiраць разгон,
Важлiвей ведаць шлях для тармажэння.
6719
НЕСПАДЗЯВАНАСЦЬ
Чырвоны яблык здзiваваны:
Кавун чырвоны унутры.
6730
ВАБНАЯ ПРЫГАЖОСЦЬ
Безлiч колераў мае вясёлка,
Да жалобнага, к шчасцю, няма.
6731
РОЗНЫ ВЫБАР
Лепш сустрэча або развiтанне?
Ўсё залежыць дзе, з кiм i калi.
6740
ВАБНАЕ
Таго стрыгуць, хто мае воўну,
Зайздросцiў кабану баран.
6746
АСНОВЫ МАГУТНАСЦI
Была каб моцнаю рака,
Ёй мець патрэбна шмат прытокаў.
6747
ГРУНТОЎНЫ ПОШУК
Заўсёды iсцiна адна,
Калi пакорпацца да дна.
6748
СХАВАНАЯ IСЦIНА
Заўжды знаходзiцца прычына,
Ды вiнавата не яна.
6749
ЗЛАЧЫННАЯ МЯККАСЦЬ
Як дараваць заўжды грахi,
Яны абаваязкова паўтарацца.
6767
ГАТОЎНАСЦЬ
Калi чакаеш небяспеку,
Бяспечней значна будзе шлях.
6771
АГУЛЬНЫ ШЛЯХ
I для вельмi хiтрай рыбкi
Ёсць дасведчаны рыбак.
6774
УВАЖЛIВАСЦЬ
Заблытацца магчыма ў двух саснах,
Калi глядзець бясконца у нябёсы.
6776
МУДРАСЦЬ ПРЫРОДЫ
Галоўны ўклад зрабiлi птушкi,
Каб лётаў ў небе самалёт.
6784
ГЛЯДЗЕЦЬ У КОРАНЬ
Хоць кажуць, што губа не дура,
Належыць выбар языку.
6785
ВЫДАТКI БЕРАЖЛIВАСЦI
Не трэба зберагаць хвiлiнку,
Бо можна страцiць шмат гадзiн.
6786
РАЗНАСТАЙНАСЦЬ
У кожнага каштоўнасцi свае,
Агульнымi зрабiць iх немагчыма.
6787
СВАЯ ФIЛАСОФIЯ
Цанiць патрэбна думкi iншых,
Ды жыць лепш розумам сваiм.
6788
ТОЛЬКI НАПЕРАД
Гiсторыi вечнае кола
Круцiць немагчыма назад.
6796
СЛАБАЕ СУЦЯШЭННЕ
Цудоўныя, як казка, дынi,
Але далёка Бухара.
6797
МУДРАСЦЬ
Радавацца трэба i малому,
Бо большага, магчыма, не здабыць.
6801
ЗМЕНЫ ГУСТУ
Абрыдне з часам i блакiт,
Зноў вабяць белыя аблокi.
6809
ЛЕПШ ГАЛАВОЙ
Ад працы будуць мазалi,
Калi рабiць яе рукамi.
6839
КОЖНАМУ – СВАЁ
У птушак – поўная свабода,
Ды розныя iм месцы па душы.
6852
СХАВАНАЯ ЯКАСЦЬ
Хоць белая кара бярозы,
Ды дзёгаць робiцца з яе.
6862
ВЫНIК НЕДАХОПУ
I соль здавацца будзе мёдам,
Яе як доўга не было.
6865
ПРАКТЫЧНАСЦЬ
Калi няма у рэчцы рыбы,
Не трэба вуды закiдаць.
6868
ПРОЦIЛЕГЛЫ ВЫНIК
Калi салодкае заўжды,
Яно здаецца горш бяды.
6875
ГОРКАЯ РЭАЛЬНАСЦЬ
Не дапамогуць акуляры,
Калi няма на што глядзець.
6887
АБАЧЛIВАСЦЬ
Калi благое дно у лодкi,
Спускаць яе не трэба на ваду.
6893
АГУЛЬНАЯ ГРЭШНАСЦЬ
I нават чыстая паверхня
Амаль нябачны мае пыл.
6896
РАЗЫХОДЖАННЕ
Не заўжды духмяны водар
Вызначае добры смак.
6897
СПАЗНЕЛЫ СПАКОЙ
Пранеслась злая бура над сасной,
Зламала ствол. К чаму цяпер спакой?
6909
УМОВА
Грыб не вырастае на асфальце,
Трэба, хаця кволы, але лес.
6912
ШКОДА ВЕДАЎ
Мо лепш не ведаць вельмi шмат,
Не адчувалась каб пакута?
6913
ПАСЛЯДОЎНАСЦЬ
Калi прыходзiш на вакзал,
То трэба на цягнiк садзiцца.
6914
НЕ ЎСЁ СТРАЧАНА
I ў вялiкай кучы гноя
Знойдзеш зерне залатое.
6916
ЗАКОНАМЕРНАСЦЬ
Не здатны хто здаволiцца малым,
Нiколi не здаволiцца вялiкiм.
6917
ПАДМАННАЯ ВЕЛIЧ
Хоць ўсiх вышэй растуць таполi,
Ды не цанiлi iх нiколi.
6924
НЕ СПАЗНIЦЦА
Калi бярэш занадта познi старт,
На фiнiшы не будзе перамогi.
6934
НЯЗВЕДАНАЕ
Рашучы ў невядомасць крок
Заўжды карысны дасць урок.
6948
ПАЧАЦЬ З СЯБЕ
Спачатку навучы сваiх сыноў,
А потым зробiш i маiм заўвагу.
6950
ПАМЫЛКI ШЛЯХЕТНАСЦI
Нема чорная крычыць на белым кропка,
На чорным непаметна чарнаты.
6951
ЦЯЖКАЯ НЕЧАКАНАСЦЬ
Хай дрэва лепей упадзе у буру,
Чым знянацку ў ясны цiхi дзень.
6963
ТРАГIЧНАЯ ПАМЫЛКА
Не заўжды там iсцiна ляжыць,
Дзе яе шукаць жадае большасць.
6966
ЖЫЦЦЁДАЮЧАЯ КРЫНIЦА
Хаця славуты працаю нарог,
Прыбытак ўсё ж стварае толькi Бог.
6973
ПРЫЕМНАЯ РАЗНАСТАЙНАСЦЬ
Калi б аблокаў не было i хмар,
Абрыдла б нават сонца сваiм ззяннем.
6974
МУДРАСЦЬ
Як ведаеш: на фiнiш не дайсцi,
Не трэба нават i на старт выходзiць.
6975
РАННЯЕ ЗГАСАННЕ
Жыццё – як свечка на вятры:
Не заўжды дашчэнту дагарае.
6990
БЕЗ ПРАЦЯГУ
Хоць i прайшоў пушысты першы снег,
Дыван бялюткi ляжа не заўсёды.
6994
ВЫНIК
Калi сальюцца дзве ракi,
Два лiшнiх будуць берагi.
6998
ЭРЗАЦ
I штучных кветак шмат прыгожых,
Ды не ляцiць на iх пчала.
Апошні верш тэмы Home Page Змест